ΣΤΟ gmail ΕΙΝΑΙ

Η ζωή είναι μία ευκαιρία, μία ευκαιρία στα χέρια σου. Εσύ αποφασίζεις τι θα κάνεις μαζί της. Μπορεί να κάνεις πολλά, μπορεί να μην κάνεις τίποτα. Εσύ αποφασίζεις τη σχέση σου μαζί της, μόνο εσύ είσαι υπεύθυνος γι’ αυτήν. Την ημέρα που θα το νιώσεις τότε αποκτά άλλη αξία. Τότε ζεις διαφορετικά από πριν. Παύεις να την αφήνεις να πάει χαμένη.

Κοίταξε γύρω σου, οι περισσότεροι δεν ζουν, κοιμούνται, νομίζουν ότι ζουν. Αν τους ρωτήσεις ‘’Πως είναι η ζωή σου;’’ θα σε κοιτάξουν χαμένα. Θα αρχίσουν να μιλούν μόνο για προβλήματα σαν να μην υπάρχει τίποτα άλλο στη ζωή τους. Έτσι την έχουν ταυτίσει μέσα τους, αυτό τους έμαθαν να βλέπουν. ‘’Η ζωή είναι ένα πρόβλημα!’’ Δεν είναι όμως έτσι, ποτέ δεν ήταν έτσι. Η ζωή έχει προκλήσεις, δεν έχει προβλήματα. Θέλει ένταση, αναζήτηση, η ζωή δεν χαρίζεται, κατακτιέται όπως οι κορυφές των βουνών.

Ένα μέντιουμ που κάνει μέσω facebook, δημόσιες σχέσεις το γραφείο του.

Όλες οι αντιδράσεις:

 ότι ο χρωματισμός που έγινε στο The Last Man on Earth ήταν...... πραγματικά όμορφος - είχε ένα παστέλ φάσμα που μοιάζει με Pathécolor (δεν ξέρω αν το έργο έγινε από ανθρώπους, οι οποίοι μελετούν από έγχρωμους αποστακτήρες για να το αποκτήσουν όπως αυτό, ή AI, αλλά, πολύ υπέροχο).

Από την άλλη - και σε χειροκροτώ για αυτό - ΔΕΝ - ΠΟΤΕ - colorise film noir.

Πάρα πολλοί άνθρωποι (κυρίως πολύ νέοι) έχουν τη λανθασμένη εντύπωση ότι ο λόγος που έγινε μια ταινία σε ασπρόμαυρο ήταν λόγω του προϋπολογισμού. Αν και αυτό μπορεί να είναι η σπάνια περίπτωση, η ασπρόμαυρη ταινία έχει το δικό της λεξιλόγιο.

Το πιο απλό πράγμα για να καταλάβετε είναι ότι με τη λήψη ασπρόμαυρων και όχι έγχρωμων, υπάρχει μια απόκοσμη φύση. Το χρώμα μπορεί να κάνει μια ταινία να φαίνεται σαν να είναι «εδώ», αλλά στο b & w είναι «αλλού».

Υπάρχουν επίσης πολλά περισσότερα σε αυτό (ευτυχώς, έμαθα και για τα δύο στο μάθημα τέχνης - "chiaroscuro" & Sfumato, που είναι "smokiness" (δύο ιταλικοί όροι που εμφανίζονται επίσης στο φιλμ νουάρ, καθώς και στην τέχνη)).

Σας ευχαριστώ, που δεν καταστρέψατε το φιλμ νουάρ.