Συγγνώμη, ξέχασα ότι δεν είμαι κανείς

Το όνομά μου είναι Destiny και 

είμαι στον παράδεισο ακούγοντας αυτό.

-Κύριε σας είπα σε μια επιχείρηση PUBLIC  που έχει μπροστά φαρμακείο και εσείς με φέρατε σε παραλία! Έτσι δουλεύετε οι Ροδίτες ταξιτζήδες; Κάνατε ρεζίλι και την κυρία που σας σύστησε! Εκεί που σας είπα έχει 5 η κούρσα και εδώ έχει 8! Kι εσείς οι γυναίκες πως γίνεται όλα να σας αρέσουν με τόσους τρελούς;

-Τι λέτε;

-Είμαι και αιτία που μια δεν πήγε για μις Ευρώπη..

-Ομορφιά μου εσύ, Φραμπαλά μου!

Ήταν μια κρύα νύχτα του Ιανουαρίου, το είδος του κρυολογήματος που κάνει τα κόκαλά σου να πονούν και τα μαλλιά σου να σκληραίνουν. Δεν μπορούσα να καταλάβω πού τελείωσε ο καπνός που έβγαλα και άρχισε η ομίχλη της ανάσας. Ένα αναμμένο τσιγάρο ήταν το μόνο φως στο δωμάτιο και το μόνο φως που μου είχε μείνει στη ζωή μου. 

Μπήκα μέσα και άνοιξα τον φωνογράφο,

 jazzy μουσική που σε κάνει να κάθεσαι στο σκοτάδι

 και να σκέφτεσαι μονολόγους. 

Ξάπλωσα στο κρεβάτι, με τσιγάρο στο στόμα 

και στάχτη να πέφτει στο πουκάμισό μου. 

Η τρύπα που καίγεται στο σεντόνι από κάτω 

μου θύμισε ότι δεν μπορούσα να υποκύψω

 ακόμα στη ζεστή αγκαλιά του ύπνου. 

Σκέφτηκα από μέσα μου, αν δεν μπορώ να με εμπιστευτούν 

να μην κάψω το σεντόνι μου. τότε 

τι μπορώ να εμπιστευτώ 

σε αυτή την καταραμένη βρώμικη πόλη;

 

Είσαι το πεπρωμένο μου

Αυτό είσαι για μένα

Είσαι η ευτυχία μου

Αυτός είσαι

Έχεις το γλυκό μου χάδι

Μοιράζεσαι τη μοναξιά μου

Είσαι το όνειρό μου που βγήκε αληθινό

Αυτός είσαι

Παράδεισος και παράδεισος μόνο

Μπορείς να μου πάρεις την αγάπη σου

Γιατί θα ήμουν ανόητος

Να σε αφήσω, αγαπητέ

Και ανόητος δεν θα ήμουν ποτέ

Είσαι το πεπρωμένο μου

Συμμερίζεσαι την ονειροπόλησή μου

Είσαι κάτι παραπάνω από ζωή για μένα

Αυτός είσαι 

Και έχεις το γλυκό μου χάδι

Μοιράζεσαι τη μοναξιά μου

Μωρό μου, αυτό είσαι

Και παράδεισος και παράδεισος μόνο

Μπορείς να μου πάρεις την αγάπη σου

Γιατί θα ήμουν ανόητος

Να σε αφήσω ποτέ, αγαπητέ

Και ανόητος, δεν θα μπορούσα ποτέ να γίνω

Είσαι το πεπρωμένο μου

Συμμερίζεσαι την ονειροπόλησή μου

Σημαίνει περισσότερο από ζωή για μένα

Θυμάμαι ότι τραγουδούσα αυτό το τραγούδι 

ενώ αγκαλιάζω μια σφουγγαρίστρα και το χόρευα αργά.....

Ο ύπνος ήρθε όπως πάντα, βαρύτητα στα βλέφαρα σαν ένα σακί με τσιμέντο... Οι θόρυβοι της πόλης και ο ανεμιστήρας του γραφείου του westinghouse συνδυάζονται στο τέλειο νανούρισμα για μια κουρασμένη καρδιά. Ξύπνησα με μια αρχή, όχι από ένα δυνατό σπίτι, απλώς έναν παράξενο θόρυβο. ήρεμος ψίθυρος  έξω από το γραφείο μου στις δύο τα ξημερώματα, ήταν ο ήχος των βιαστικών ψηλοτάκουνων που χτυπούσαν στο λινέλαιο. Ήλπιζα να κλείσω το φθινόπωρο με πιο εύκολες, κοσμικές δουλειές, διαζύγιο, υπαλλήλους με το χέρι στο ταμείο, μερικές αναζητήσεις σε δημόσιους δίσκους. Μια εύκολη διέξοδος φαινόταν τόσο πιθανή όσο μια έντιμη πολιτικός, τη στιγμή που άνοιξε την πόρτα του γραφείου μου.

Εκπληκτικό πόσοι υπάρχουν που μπορούν να σχετίζονται με αυτό. Είτε πίνοντας ένα κοκτέιλ στο Overlook Gold Ballroom είτε φτιάχνοντας λίγους με τον Sam Spade σε κάποια ταβέρνα του Σαν Φρανσίσκο, φαίνεται ότι όλοι ακολουθούμε τον ίδιο κώδικα. Ανήκουμε κάπου αλλού.

Καθώς ο αέρας τριγύρω αρχίζει να αγκαλιάζει 

τον πεντακάθαρο αναζωογονητικό χειμώνα,

 καθώς οι ζεστοί αποπνικτικοί άνεμοι υποχωρούν για 

να ανοίξουν τη θέση τους 

για το δροσερό μελαγχολικό αεράκι

 του φθινοπώρου,

τόσο όμορφα 

σαν να ακούγεται πόνος. .

πάντα όταν νιώθω χαμένος και προδομένος.

Αυτό είναι το κεφάλι μου 

μια τυχαία μέρα κάπου μεταξύ 2 π.μ. και 5 π.μ., 

στο κρεβάτι μου, κοιτάζοντας το ταβάνι, 

μόνος, αναρωτιέμαι πού πήγαν 

όλα τα παιδικά όνειρα

 -Μη στρώνεστε με σερβίτσια! COFFEE ISLAND θα παίρνετε και δεν θα χασομεράτε. Μπρος, Εξαφανίστε τα και εξαφανιστείτε στα πόστα σας. Από τις σκάλες.

-Οι εταιρείες απορρίπτουν πιστό και παραγωγικό προσωπικό για τους πιο ευμετάβλητους λόγους με τους πιο λανθασμένους τρόπους, καθώς σας συμβουλεύουν ότι "Δεν είναι προσωπικό... Είναι απλώς δουλειά".

-Αυτό που είπε για τα πρότυπα συμπεριφοράς απέναντί σας, όταν σας θέλουν εκτός εταιρείας είναι απολύτως αληθινό. Ξέρει πού είναι θαμμένα όλα τα σώματα, ας πούμε, και αυτό του δίνει δύναμη.

-Οι εταιρείες απορρίπτουν πιστό και παραγωγικό προσωπικό για τους πιο ευμετάβλητους λόγους με τους πιο λανθασμένους τρόπους, καθώς σας συμβουλεύουν ότι "Δεν είναι προσωπικό... Είναι απλώς δουλειά''.

-Ένα απότομο σχόλιο για την εταιρική απληστία και την άψυχη επιδίωξη του κέρδους, ωστόσο είναι αρκετά λεπτή για να το δούμε από τη σκοπιά όλων - συμπεριλαμβανομένου του ίδιου του αδυσώπητου μεγάλου αφεντικού. Μια ιστορία καλά ειπωμένη, χωρίς το κάδρο να είναι σπατάλη.

-Ο τρόπος με τον οποίο είναι σε θέση να διατυπώσουν την εταιρική πολιτική υψηλού επιπέδου και πώς αυτοί με ισχυρή ηθική πυξίδα αγωνίζονται.

-Ο πατέρας μου που ήταν ανώτερος δημόσιος υπάλληλος (αξιωματικός) πάντα σε πόλεμο με τους διεφθαρμένους υπουργούς του. Όχι μόνο η εμφάνιση - αυτό το μολυσματικό χαμόγελο και η ζεστασιά που πάνε κατευθείαν στην καρδιά σου, αυτή η διαφάνεια για ολόκληρο τον χαρακτήρα και τη συμπεριφορά του. Κατά ειρωνικό τρόπο, ο πατέρας μου πέθανε επίσης στα 57 του από την απόλυτη πίεση που έπρεπε να αντιμετωπίσει από τους ανωτέρους του και τους πολιτικούς. (Θεωρώ ότι έχει «δολοφονηθεί», αλλά θα υπήρχαν πάρα πολλοί δολοφόνοι για να προσπαθήσω να εκδικηθώ τον θάνατό του. Μερικοί από αυτούς τους «δολοφόνους» έχουν πετύχει στόχους που τους εξυπηρετούν σωστά

-Holy cow this was some heavy shit man. I think crew were ahead of their time. Αγία αγελάδα αυτός ήταν ένας βαρύς άνθρωπος. Νομίζω ότι το πλήρωμα ήταν μπροστά από την εποχή του.

-Το ερώτημα αν υπάρχει ελπίδα για ανάληψη του καλού ή θα συντρίψει το κακό ένα άλλο θύμα που προσπαθεί να κάνει καλό, ή το καλό θα γίνει εξίσου κακό από την αγάπη για τη δύναμη;

-Μεγάλο μέρος των γραμμάτων και των εκπομπών του ασχολούνταν με ζητήματα που αφορούν την ηθική, την ύβρη και την ανθρώπινη κατάσταση…,,, είναι αδυναμίες, φιλοδοξίες και πολυπλοκότητες.

-Αυτή η απεικόνιση είναι ακριβώς ο λόγος που δούλεψα μόνος ως κουρέας/στιλίστας 43 χρόνια. Τα άκουσα όλα και έβγαλα πολλά χρήματα. Έμαθα επίσης πόσο ευλογημένος ήμουν που δεν εργάζομαι σε ένα μεγάλο εταιρικό περιβάλλον. Ή θα πηδούσα από ένα παράθυρο ή θα πέταγα το αφεντικό μου από το ίδιο. Πολλοί από τους εταιρικούς μου πελάτες ήταν είτε κοινωνιοπαθείς είτε σωματικά εξασθενημένοι ή και τα δύο. Ο ένας αυτοκτόνησε. Τους έκανα να φαίνονται και να αισθάνονται καλά, για τουλάχιστον μια μέρα περίπου. Η συνεισφορά μυ στο μηχάνημα ήταν ικανοποιητική και σχετικά ασφαλής. Εξωτερικά κοιτάζοντας μέσα, αλλά στη μίξη ως παθητικός ακροατής και συχνά συμπονετικός παρατηρητής και κλαίει ας πούμε. Αγαπούσα τη δουλειά μου και διατήρησα την ανθρωπιά μου…, νομίζω.

-Το t έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τα χάλια που βλέπουμε σήμερα και τα οποία κοστίζουν 10 εκατομμύρια για να παραχθούν. Αυτό είναι ένα ανεκτίμητο διαμάντι με τόσες πολλές ψυχολογικές και ηθικές αποχρώσεις που θα αντηχεί για κάποιο χρονικό διάστημα. Ήταν καθηλωτικό.

-Μια χαμένη τέχνη. Η έντονη λογομαχία χωρίς ούτε μια βρισιά. Κύριε Rod Serling & παρέα, είστε αναντικατάστατος. Η ποιότητα είναι μέχρι στιγμής πάνω από οτιδήποτε.

Τελικά υπάρχουν βαρετά άτομα που λένε τα ίδια σε όλη την ζωή τους.