Όποιος δεν βίωσε τον ''θάνατο του συγγραφέα'', δεν έχει ζήσει ποτέ....

 

 

ΠΡΟΒΛΗΜΑ 2636: Τα πράγματα ενδείκνυνται, κατά τη διάρκεια του γεύματος, είναι:

6. Να τρώτε με τρία ή περισσότερα δάχτυλα κι όχι με δύο….

12. Μετά το γεύμα να γλύφει τα δάχτυλα….

16. Μετά το γεύμα, να ξαπλώνει ανάσκελα και να τοποθετεί το δεξό πόδι πάνω από το αριστερό….

 

 

                                                                                            Αγιατολαχ Χομεϊνί                                                                                                                                                                                                                                                          

                                                                                                (Εντολές)

         Είχα ορκιστεί να υπηρετώ τη πατρίδα και πίστευα αυτό δεν έχει σχέση με το να ανατρέπεις άλλες πατρίδες.  Ούτε αν είναι του πνευματικού επιπέδου των Μουσουλμάνων.

 Αισθανόμουν σε χώρο εχθρικό. Όλοι πιστεύω θεωρούν εχθρούς τους Μουσουλμάνους, ως και οι σύμμαχοι τους.

Εμείς επί παραδείγματι. Ας μην υπήρχε το πετρέλαιο.

Πολλοί μου πασάρανε τα κορίτσια τους και σκέφτηκα, πως ωραίο από μια άποψη να καλύπτεις τις ‘ελλείψεις’ των άλλων θρησκειών.

 

 

Απολάμβανα τις υπηρεσίες του ανατολίτικου τρόπου ζωής και σκεπτόμουν ότι μου είπε ο αρχηγός.

Αιώνες κλέβανε και σκοτώνανε τους απίστους, έχουν και το πετρέλαιο και πάλι ζητούν ελεημοσύνη από τους Χριστιανούς.

 

 

 

                                                          ▬

 

 

Έπρεπε να συναντήσω τον πράκτορα Dayforce, εξ Αμερικής. Είμαστε στο 1979.

Εποχή, δινότανε πολλά δάνεια για ανάπτυξη και μετά γινότανε πόλεμοι και εμπάργκο. Τα λεφτά, δε μπορούσαν να εξοφληθούν και γινόταν τοκογλυφικά.

Άλλο να επαναστατεί η συνείδηση σου κι άλλο κανονικά με τα όπλα.

Αυτή η επιχείρηση, δε με τραβούσε να τη κάνω.

Βρισκόμουν μεταξύ δικαίου και αδίκου. Είχαμε και δίκαιο και άδικο.

Ίσως και η ζέστη της περιοχής, μου έφερναν νωχέλεια και δε βιαζόμουν να πιάσω δουλειά. Ή δεν ήθελα; Μήπως είχα γεράσει; Μάλλον όχι. Σ’ αυτό το μέρος δε περνούσε η ώρα.

Προσπαθούσα να βρω αιτία. Να βρω ταυτότητα, για να μ’ αρέσει το μέρος.

Το παρασκήνιο, κάνει να φαίνονται ‘ορισμένα πράγματα γίνονται καλά’. Με δεξιοτεχνία.

Από τον Μουσουλμανικό ζυγό, γλιτώσανε ( απελευθερώθηκαν ), μόνο οι Βαλκάνιοι και οι Ισπανοί. Λαοί με ισχυροί ταυτότητα.

Η ταυτότητα, κάνει κάποιο σκληρό. Δημιουργεί το ομαδικό πνεύμα. Την ταυτότητα ενός κινήματος. Μιας επανάστασης.

 

 

 

Με στείλανε σε ''δυσμενή αποστολή''.

Ίσως έφταιγαν οι εικόνες, είχα και έχω για το Ισλάμ και τους ‘απίστους’ του. Ότι ο άγγελος Γαβριήλ, του είπε…’να σφάζει και να σκοτώνει’ τους απίστους του. Εισαγωγικά, διότι είναι λόγια, των τυχοδιωκτών ηγετών Μουσουλμάνων.  Ο Γαβριήλ συμβολίζει τη σελήνη. Πως συμβολίζει την αρνητική σελήνη, έχουν στη σημαία τους οι Τούρκοι και οι Ιρακινοί, δε καταλαβαίνω. Πρώτη φορά, βλέπω λαό να βάζει το αρνητικό του στη σημαία του! Εκτός, αν δεν είναι αρνητικό. ‘Συν επί πλην, ίσον πλην.

 

 

 

                                                          ∙

 

 

Έπρεπε να βάλω τον Ιμάμη, να δώσει το πετρέλαιο, κάνοντας εθνικοποίηση.

‘Είχαμε δίκιο’. Είχε λήξει το εμπάργκο που είχε παραλύσει όλες τις βιομηχανίες μας. Όλο το θετικό, στηριζόταν πάνω στο αρνητικό.

Δεν είχε τίποτα άλλο χρήσιμο αυτό το αμμουδερό μέρος.

Ο λαμπρός, Βαβυλώνιος, αρχαίος πολιτισμός τους, έπεσε στα χέρια των Μουσουλμάνων. Ο Ζωροαστρικός πολιτισμός. 

Χειρότερη τιμωρία για τους ψεύτες, ότι δε βρίσκουν την Αλήθεια. ‘Λατρεύουμε τον Αχούρα Μάζντα, Δε δεχόμαστε σφαγή σε ζώα και άλλα…’

Πίστευα, όλες οι θρησκείες ‘καλές’, εκτός του Μουσουλμανισμού.

Τι άποψη θα μπορούσα να έχω εγώ, ένας φονιάς ‘νόμιμος’, περί θρησκειών. Πάντως όχι επίσημη. Ανεπίσημα μπορώ να πω, ίσως να μη χρειάζεται και καμία. Τουλάχιστον για τους υψηλού πνευματικού επιπέδου. Χρειάζεται για να διώχνει τα κακά πνεύματα και άλλα παρεμφερή.

Κανείς δεν εξήγησε, πραγματικά, γιατί πρέπει να φοράμε φυλαχτό. Σταυρό ή αστέρι του Δαυίδ ή Αιγυπτιακό Σταυρό και άλλα που δε γνωρίζω.

Το άκουσα σε μια μεταφυσική ομιλία για τους…χονδρούς! Όταν υπάρχει πάχος, έρχεται και τρώει ενέργεια, ένα άυλο ων. Ένα πνεύμα. Γι αυτό ο Ασκληπιός, έβαζε να κάνεις νηστεία. Να δει από τι πάσχει το μέρος που υποφέρει. Θέλουμε μόνο τα καλά πνεύματα. Τα κακά προκαλούν αρρώστιες, σεληνιασμούς, και άλλα.

Τα θύματα των πολέμων έκανα, τα έβλεπα από την άλλη όψη της ζωής, όχι τη γήινη και τη στενοχώρια προκαλείται, αν πεθάνει ένα αγαπητό πρόσωπο σ’ εμάς. Έχω διαβάσει, ‘όταν η ψυχή φεύγει, είναι ωραία και ευχάριστα’.

Σκέφτομαι και ενεργώ ωμά. Έτσι κι αλλιώς, στέρεψαν τα περιθώρια ρομαντισμού και νομίζω σε όλους τους…άνω των 25 ετών.

Άντ’ αυτού, τώρα πλάθουν φαντασιώσεις. Νομίζουν τώρα ωρίμασαν και έγιναν μέρος της πεζής ζωής. Και το θεωρούν μέρος της ολοκλήρωσης τους. Κατά τα άλλα, ‘για όλα φταίει το σύστημα’. Εννοούν όλοι οι άλλοι, εκτός από τον εαυτό τους.

 

Υπάρχουν και πιο απλοϊκές απόψεις, της ζωής και συστημάτων: ο πατέρας και ο πρόγονος, μπορούν να συνάψουν γάμο μιας ή δύο ωρών, για τον ανήλικο απόγονο τους, αλλά όχι με ανήλικη γυναίκα. Η γυναίκα που ζει μόνιμα με έναν άνδρα, δεν έχει δικαίωμα να εξέλθει, χωρίς την άδεια του. Πρέπει να παραδίδεται στο σύζυγο της, για κάθε απόλαυση επιθυμεί εκείνος.

Απαγορεύεται η νεκροτομή σε Μουσουλμάνο, αλλά επιτρέπεται σε μη Μουσουλμάνο.

                                                  

 

 

 

                                                           

 

 

 

 

-Γιατί να μην είναι όλες οι γυναίκες ίδιες, αναστέναξα.

-Γιατί θα συνέβαινε το ίδιο και με τους άνδρες και θα σας βαριόμασταν.

-Μη το λέτε! Θα φρόντιζα να είμαι πάντα αντάξιος στις απαιτήσεις σας. Επιτρέψτε μου να εκφράσω το θαυμασμό μου, στη μόνη γυναίκα είδα να μη φορά φερετζέ. Να συστηθώ. Τζωρτζ  Κόνελυ, συγγραφέας. Ετοιμάζω ένα βιβλίο, θα αναφέρεται στις καλλονές και στην ωραία φυλή. Θα το ονομάσω ‘ο αγών μου’.

-Να βγάλουμε δίσκο, κ. Κόνελυ. Εσείς θα λέτε ανέκδοτα και ο κόσμος θα γελάει.

-Γιατί το λέτε! Μόλις αντίκρισα την ομορφιά σας, σάστισα. Δεν έχω δίκιο; Να γίνω σαν αυτόν, που του είπαν ‘η γυναίκα μου είναι ένας άγγελος! Τυχερέ. Η δικιά μου, ζει ακόμα’!

-Έτσι ανέκδοτα, λέτε πάντα;

-Είναι όαση το γέλιο, όπως στο ξερό μέρος που ζούμε, το νερό. Δώστε μου το δικαίωμα να σας βλέπω και η γνωριμία μας θα γίνει ένα υπέροχο ανεκδοτάκι. Κάθε λεπτό, θα σας διηγούμαι υπέροχες εξιστορήσεις.

 

 

 

Πρόκειται για θεσπέσιο πλάσμα, που δε μπορείτε να δείτε, αφού διαβάζετε κι εγώ δε βρίσκω λόγια να σας το περιγράψω. Βρισκόμαστε στον έντυπο κόσμο, αλλά και στον κόσμο της φωτογραφίας. Ίσως το θεωρούσατε στιγμιαία αυταπάτη, γιατί θα νομίζατε τέτοιο πρόσωπο, δεν υπάρχει.

Κι εγώ, ως αφηγητής, περιορίζομαι στα πεζά περιστατικά.

 

 

 

-Γιατί δε φοράτε φερετζέ; Γλιτώνετε τον ήλιο κι από κάτι ενοχλητικούς σαν εμένα.   

-Δε βαριέσαι. Παλιά όλη η Αμερική, έτσι ήταν. Ξερότοπος.

-Σα καλλιτέχνης, προτιμώ να χτίζω και να δημιουργώ, σε άγονα μέρη. παρά να ανακατασκευάζω σε μέρη ήδη φτειάξανε οι άλλοι. Δε ψάχνω για κοπέλες, όπου έχει χιλιάδες, να μου τύχει καμία. Στη πραγματικότητα δε ψάχνω. Απλά εσύ έτυχε να βρεθείς.

-Δεν είσαι απ’ αυτούς που βλέπουν ένα έργο και το λένε με ενθουσιασμό, για να βρουν κι άλλους όμοιους τους, να πουν κι εγώ το έχω δει.

-Πρώτη φορά έρχεστε;

-Έχω ξανάρθει τηλεοπτικώς…Ξέρεις από εκείνα τα ταξίδια, δείχνουν τα εντυπωσιακά ενός τόπου.

-Από εντυπωσιακός, έγινες τώρα λίγο μουντός, κ. συγγραφέα μου! Βρίσκομαι εδώ, για το διαφημιστικό spot, ενός εξωτικού, δυνατού αραβικού αρώματος, του ‘Farokhi’.

-Κάνατε το film;

-Ναι. είναι ένας Μαχαραγιάς, ξαπλωμένος με 10 σκλάβες γύρω του, από διάφορες χώρες. Εγώ του βάζω το άρωμα να το δοκιμάσει στη μύτη.

-Τώρα με στενοχώρησες! Τέλειωσε η δουλειά και θα φύγεις!

-Είναι μια πρόκληση για σένα, να προσπαθήσεις κ. συγγραφέα. 

Αφού είπε αυτό, γύρισε μπρούμυτα στο κρεβάτι, ήταν ξαπλωμένη, δίπλα στη πισίνα του ξενοδοχείου.

Σ’ αυτό το μέρος, ήταν αντίθετα σ’ αυτό που είπε ο Αριστοτέλης, ότι ‘νεκροί όσοι δε διαβάζουν’. Παρ’ όλα αυτά ζουν βασιλεύουν, έστω στο τόπο τους. Θα πεθάνουν οι δύστυχοι, με την ιδέα, ότι δε μπόρεσαν να μας προσηλυτίσουν όλους εμάς τους άπιστους. Αυτό του Αριστοτέλη έρχεται αντίθετο στη δικτατορία του κομμουνισμού και γι αυτό ήταν εδώ. Καλύτερα Ισλαμισμός, παρά κομουνισμός.

 

Η κοπέλα του έδειξε στάση, ‘για περισσότερες πληροφορίες, μπορείτε να απευθυνθείτε στα επιλεγμένα καταστήματα’. Θαύμασε τη διακριτικότητα της. Και τον ‘έπαιξε’, για 10 λεπτά και του γύρισε τη πλάτη. Ίσως ήταν και ιδέα του.

Εν τω μεταξύ, ο άλλος πράκτορας αργούσε. Ήταν μορφωτικός ακόλουθος της Αμερικάνικης πρεσβείας. 

Μήπως η κοπέλα του γύρισε τη πλάτη, γιατί αισθάνθηκε την ειρωνευόταν με το δήθεν βιβλίο του; Μπορεί να θεωρούσε τον εαυτό της, πράγματι πολύ σπουδαίο και να της φάνηκε ειρωνεύτηκε την έπαρση της.

Ο τόπος, εξ άλλου ακτινοβολούσε άσχημα μαγνητικά παιδία. Δεν ήταν ερωτικό μέρος, τουλάχιστον όπως το θεωρούν οι δυτικοί.

 Μήπως τον απέρριψε επειδή δήλωσε ψεύτικο επάγγελμα; Ίσως φαίνεται προς τα έξω δεν είναι ο εαυτός του. 

<< Πρέπει να πάψω να παριστάνω το συγγραφέα. Ο κόσμος σε εκτιμά, όταν μιλάς, για πεζά πράγματα! >> 

-Δεν αισθάνεστε άσχημα, όταν δεν έχετε να πείτε κάτι;

-Όχι. Αφού τα λέτε εσείς.

-Είπα στον εκδότη μου, πως θα τα παρατήσω, αν γνώριζα κάποια σαν εσάς!

-Δε θέλω να σταθώ αιτία να καταστραφεί τόσο λαμπρή καριέρα!

-Γιατί προσπαθείς να καταστρέψεις τις πολύ καλές προθέσεις μου; Θα ήθελα να είμαι μαζί σου, έστω άνεργος.

-Είστε απ΄ αυτούς, λένε στα ίσα πως έχουν πολλά λεφτά. Έχουν πλάτες!