Όποιος δεν βίωσε τον ''θάνατο του συγγραφέα'', δεν έχει ζήσει ποτέ....

Οι Μεγάλοι Διδάσκαλοι λένε, να είσαι περιπλανώμενος μέχρι να φτάσεις. Μη σταματάς αν δεν φτάσεις. Όταν φτάσεις μπορείς να καθίσεις. Μόνο τότε, αν καθίσεις στον δρόμο τότε δεν θα φτάσεις ποτέ.

Πρέπει να φτάσεις εκεί που δεν θα έχεις ανάγκη ούτε την διδασκαλία, ούτε τον δάσκαλο.
Εκεί όμως δεν μπορείς να πας με το νου, ούτε με την καρδιά. Εκεί θα βρεθείς όταν προσπεράσεις και τα δύο.
Μην αναζητάς τίποτα έξω, είναι μάταιο. Κανένα μονοπάτι από μέσα δεν πάει έξω. Κανένα μονοπάτι δεν οδηγεί στον ουρανό, όλα βρίσκονται μέσα και πάνε ακόμη πιο μέσα, μέχρι να φτάσουν στο κέντρο της δικής σου ύπαρξης. Εκεί συμβαίνει η ένωση. Εκεί θα βρεις τον ουρανό και τον θεό να κάθεται στο κέντρο της ύπαρξή σου. Μην αναζητάς τίποτα έξω.
Η ανάσταση συμβαίνει μέσα, είναι εσωτερική κατάσταση. Και τότε, μέσα από το θνητό φανερώνεται το αιώνιο.

Οτιδήποτε σου δίνεται είναι πολύτιμο. Αν δεν ήταν έτσι η ύπαρξη δεν θα σου το είχε δώσει.

Οι Μεγάλοι Δάσκαλοι λένε να είσαι περιπλανώμενος μέχρι να φτάσεις. Μη σταματάς αν δεν φτάσεις. Όταν φτάσεις μπορείς να καθίσεις. Μόνο τότε. Αν καθίσεις στον δρόμο δεν θα φτάσεις ποτέ. Διότι στον δρόμο θα βρεθείς πρώτα στο νου και ο νους θα σε πλανέψει με στοχασμούς, φιλοσοφίες, που θα σου πουν, μην πας πιο κάτω, το ταξίδι έφτασε, στο τέλος. Και η καρδιά θα σε στείλει στις αγάπες που μέσα τους θα ξεχάσεις το ταξίδι σου. Και θα περάσεις πηγαίνοντας ακόμη πιο βαθιά στον αφαλό ανακαλύπτοντας τις δικές σου δυνάμεις, και τότε τίποτα δεν θα είναι αδύνατο για σένα. Εσύ μη σταματάς πουθενά, μέχρι να φτάσεις στον δικό σου Ουρανό, και ‘κει σε περιμένει ο Θεός να ενωθεί μαζί σου.